Het opvoeden van een kind met een hechtingsstoornis en/of met een vroegkinderlijk trauma is topsport. Deze coronatijd doet er nog een aantal schepjes bovenop. Een kind met een hechtingsstoornis heeft vaak moeilijk, schadelijk, of zelfs gevaarlijk gedrag waardoor je als ouder of opvoeder voortdurend op je hoede moet zijn. Helemaal nu in deze intelligente lockdown waarbij er weinig mogelijkheden zijn om de rust en de ruimte voor jezelf te kiezen.
Kinderen met een hechtingsstoornis hebben vaak een harde prikkel nodig om daadwerkelijk te kunnen voelen. Daarnaast is beweging belangrijk, omdat deze kinderen meer gevoelig zijn voor veel slapen en wegkruipen achter beeldschermen. Teveel inactiviteit kan zorgen voor meer depressieve gevoelens en meer woede-uitbarstingen. Wat kan je samen met je kind doen om dat te voorkomen?
- Onkruid weghalen uit de tuin
- Wandelen, veel woningen hebben een beer voor het raam, ga samen op berenjacht
- Zet de muziek lekker hard en ga dansen
- Tijdens iedere reclameblok van hun favoriete programma ga je springen, dansen, push-ups doen enz.
Kinderen met een hechtingsstoornis zijn extra gevoelig voor stress. En hoe goed je ook je best doet om dit te voorkomen, je kind voelt het. Deze kinderen zijn hyperalert en merken dus jouw zorgen en je onzekerheid. Misschien maken ze zich wel zorgen oven hun opa en oma en zijn ze bang dat het virus hen treft. De meeste kinderen met een hechtingsstoornis praten niet over hun angsten en onzekerheden, maar dit uit zich in gedrag. Bedenk dat jouw kind met zijn gedrag vaak meer zegt dan met woorden. Leer de signalen herkennen en lezen. Als je merkt dat je kind hier de huidige teveel stress ervaart, vermijd het onderwerp dan zoveel mogelijk. Bekijk goed welke programma’s je op de televisie of radio opzet, omdat de meeste zenders het c-woord zullen gebruiken, zelfs educatieve kinderprogramma’s. Probeer zelf zo kalm mogelijk te blijven en straal dit ook uit naar je kind. Blijf een duidelijke structuur aanbieden, bijvoorbeeld het schoolritme, en zorg voor voldoende beweging. Ga naar buiten, met voldoende afstand, desnoods in de tuin. En houd een vast avondritueel, zodat er voor het slapen gaan zo weinig mogelijk prikkels en angsten zijn. Blijf wel eerlijk en zeg niet dat je kind of jij het niet gaat krijgen, want dat is een belofte die je niet na kunt komen, je weet het immers niet, ook al doe je nog zo je best om de regels na te leven.
Een ander deel van de kinderen lijkt zich totaal niks van de regels aan te trekken. Wanneer jij wil dat je kind binnen blijft, ontsnapt hij juist stiekem het huis uit. Samenscholen mag niet meer, terwijl jouw kind juist de vriendengroepen opzoekt. Het zorgt voor spanning en ruzie, omdat jij niet wil dat je kind het huis uitgaat, maar dat hij zich echt niet laat tegenhouden door jou, of door wie dan ook. Kinderen met een hechtingsstoornis accepteren geen autoriteit, dat komt onder andere door hun vrijwel voortdurende staat van vechten, vluchten, of bevriezen. Dus ook in deze tijd laten ze zich niet vertellen wat ze moeten doen. En dat is heel lastig. Je kind in huis opsluiten dat gaat niet en net zoals vrijwel iedereen weet, heeft straffen en belonen niet zoveel zin. Probeer juist in gesprek te blijven met je kind. Laat hem er een onderdeel van worden in plaats van een monoloog vanuit jullie kant, zodat hij voor een deel de controle houdt. Waarom denk je dat mensen het huis niet meer uit mogen? Welke oplossing wil jij aandragen, zodat ik zeker weet dat jij veilig blijft? Bekijk, als je kind dat aankan, samen filmpjes over het virus. Wijs hem op zijn verantwoordelijkheid die hij heeft bij de besmetting van anderen. En nee, dat is zeker niet gemakkelijk en het kan alsnog op een strijd uitlopen, maar probeer ondanks alle stress in contact te blijven.
Nogmaals, het opvoeden van een kind met een hechtingsstoornis is topsport. Wij willen je daar graag bij helpen.
Wat kan Therapeutisch Ouderschap voor jou doen?
we bieden online handvatten en ondersteuning aan gezinnen
we bieden online coaching
we kunnen met je meekijken en meedenken over hoe je om kan gaan met het gedrag van je kind
we bieden een luisterend ook, zodat je zelf de zorg beter en langer vol kan houden